Kluski leniwe moja mama przygotowywała bardzo często jak byłam mała. Pamiętam, że nie byłam wtedy jakąś wielką ich fanką. Może dlatego, że od zawsze wolałam wytrawne obiady od tych na słodko. Ale ostatnio zamarzyły mi się właśnie takie jak u mamy. Znalazłam ciekawy przepis na leniwe w książce Kuchnia polska. Niezapomniane smaki Wydawnictwa Buchmann, którą otrzymałam do recenzji dzięki Grupie Wydawniczej FOKSAL. Zachęcił mnie tytuł przepisu “leniwe błyskawiczne”. To prawda robi się je bardzo szybko, tylko trzeba wcześniej ugotować ziemniaki. Bo tutaj spoiwem jest właśnie ziemniak. W leniwych mojej mamy było to jajko. Leniwe mojej mamy na pewno kiedyś zrobię, ale ten przepis naprawdę Wam polecam. Kluski były miękkie i elastyczne, po prostu pyszne. Ja zjadłam je w wersji na słodko, ale jak czytam w przepisie można je podać np. do smażonych grzybów lub z jakimś sosem. Leniwe na wytrawnie? Dlaczego nie. Także zapisuję do wypróbowania. Tymczasem przedstawiam Wam klasyczne leniwe polane rozpuszczonym masełkiem, posypane cukrem i cynamonem.

KLUSKI LENIWE Z GOTOWANYMI ZIEMNIAKAMI (BEZ JAJKA)

Składniki na 2 porcje:

300 g półtłustego białego sera w bloku

ok. 150 g ugotowanych ziemniaków (2 małe ziemniaki)

ok. 6 łyżek mąki pszennej + trochę do podsypywania

+ 2 łyżki masła

cukier do posypania

cynamon do posypania

1. Ugotować ziemniaki w mundurkach. Odparować i zostawić do ostygnięcia na ok. 2 godziny. Obrać ze skórki.
2. W dużym garnku wstawić wodę.
3. Ziemniaki przecisnąć przez praskę do ziemniaków wraz z białym serem.
4. Ziemniaki z serem połączyć z mąką, wyrobić elastyczne ciasto nie klejące się do rąk.
5. Ciasto podzielić na 4 części i toczyć z nich wałeczki podsypując mąką.
6. Wałki delikatnie rozpłaszczyć ręką i kroić w poprzek w romby ok. 2 cm szerokości.
7. Kluseczki wrzucać na wrzątek i gotować aż wszystkie wypłyną na powierzchnię.
8. Podawać z rozpuszczonym masłem, posypane cukrem i cynamonem.

Zastanawiałam się czy w ogóle publikować przepis na ten obiad. Wszak jest tak banalny do przygotowania. Ale stwierdziłam, że może przyda Wam się taki wpis, jako inspiracja czy przypomnienie, bo pewnie wielu z Was jadło takie obiadki u babć, gdy byliście mali.

Danie jest szybkie i proste do przygotowania, w sam raz też na upalne dni, kiedy nie chcemy długo stać nad garami.

MAKARON Z SEREM I TRUSKAWKAMI

Składniki na 2 porcje:

200 g ulubionego makaronu (u mnie kokardki)

ok. 300 g truskawek

200 g twarogu w bloku (u mnie chudy)

1 mała śmietana 18%

ok. 4 łyżeczek cukru

1. Ugotować makaron zgodnie z przepisem na opakowaniu.
2. W międzyczasie umyć i odszypułkować truskawki. Pokroić większe na mniejsze kawałki.
3. Twaróg rozdrobnić widelcem i wymieszać z dwoma łyżeczkami cukru.
4. Ciepły makaron wyłożyć na talerze. Posypać serem białym wymieszanym z cukrem, truskawkami, polać śmietaną oraz posypać pozostałymi dwiema łyżeczkami cukru.

Można dodać nieco cynamonu, choć ma on właściwości rozgrzewające, więc niekoniecznie nadaje się na tę porę roku.

Do tego przepisu przymierzałam się kilka ładnych lat. Zawsze sezon dyniowy mijał a ja jej nie zrobiłam. W tym roku postanowiłam właśnie nią zacząć sezon na to pyszne warzywo. Dynia w wersji pieczonej sama w sobie jest przepyszna, pieczenie wydobywa z niej korzenne aromaty i sprawia że jest miękka i aksamitna. A w tej sałatce mamy bardzo pasujące do niej dodatki, czyli winogrona, orzechy i ser. Przepis pochodzi z książki Billa Grangera Nakarm mnie. Dedykuję go moim wspaniałym kolegom i koleżankom z DUR (zainteresowani będą wiedzieli o co chodzi), od których to właśnie dostałam na odchodne te książkę. Tęsknię często za Wami 🙂 A całkiem niedawne przypadkowe spotkanie z Mariolą i Zdzisią w Muzeum Włókiennictwa w Łodzi spowodowało napływ wspomnień z mojej pierwszej poważnej pracy w Warszawie.

W dedykacji na pierwszej stronie książki zamieścili moi koledzy taki oto wierszyk, autorką była chyba Wiola 😉

“Nasza Aniu ukochana

To ostatni Twój dzień w pracy

Jak my wszyscy tu stoimy

Dużo szczęścia Ci życzymy

Żebyś o nas pamiętała

Zawsze mile wspominała

Kiedy zechcesz coś gotować

Nie ma co głowy w piasek chować

Niech ta książka Ci pomoże

Upichcić danie w obiadowej porze!”

Było to już blisko 4,5 roku temu, kiedy blog był w powijakach. Wtedy gotowałam oczywiście, ale nie aż tak dużo. A ta książka naprawdę podsunęła mi parę wspaniałych pomysłów. Dziękuję i pamiętam, wiele się nauczyłam w tej pracy!

SAŁATKA Z DYNIĄ i WINOGRONAMI NA CIEPŁO

Składniki na 4 osoby:

4 łyżki oliwy z oliwek (nie z pierwszego tłoczenia)

ok. 800 g kawałek dyni

1 łyżeczka kminu rzymskiego mielonego

1 łyżeczka kolendry mielonej

sól, pieprz

niewielka kiść winogron

3 łyżki octu balsamicznego

1 łyżeczka drobnego brązowego cukru

ok. 200 g sera białego półtłustego w bloku

2 łyżki stołowe orzechów włoskich

2 łyżki masła

1 łyżka miałkiego cukru

1/2 łyżeczka pieprzu kajeńskiego (chilli)

kilka liści sałaty masłowej (lub innej)

1. Piekarnik rozgrzać do temperatury 200 ºC. Blachę wyłożyć papierem do pieczenia.

2. Dynię pokroić w paski ok. 2,5 cm szerokości. Najlepiej do pieczenia nie obierać jej ze skórki, wtedy nie straci swojego kształtu.

3. W misce wymieszać 2 łyżki oliwy z kminem, kolendrą, solą i pieprzem. Wrzucić do miski cząstki dyni i wymieszać z sosem. Przełożyć na blachę i posmarować resztą sosu. Piec ok. 30 minut aż dynia przybierze złotobrązowy kolor i będzie miękka.

4. Podczas gdy dynia się piecze, przygotować pozostałe składniki. Opłukać i osuszyć sałatę. Ser pokroić w cienkie plastry. Skarmelizować orzechy: roztopić na patelni masło, dodać połówki orzechów włoskich, cukier oraz pieprz kajeński, mieszać aż cukier się rozpuści i pokryje orzechy. Winogrona wrzucić na lekko rozgrzaną na patelni oliwę i smażyć aż staną się błyszczące, dodać ocet balsamiczny i cukier i mieszać aż się rozpuści, zestawić z ognia.

5. Na talerzach ułożyć kilka porwanych liści sałaty, plastry sera, upieczone kawałki dyni, winogrona i orzechy włoskie. Polać sosem z patelni, na której smażono winogrona. Podawać od razu, sałatka powinna być jedzona na ciepło.

W ten sposób pragnę rozpocząć mój udział w Festiwalu Dyni u Bei.

I znów zajrzałam do książki Hanny Szymanderskiej “Encyklopedia polskiej sztuki kulinarnej. 2400 przepisów.” Tym razem sięgnęłam po przepis na efektowną przystawkę z wykorzystaniem papryki.

Składniki:

2 strąki papryki żółtej

2 strąki papryki czerwonej

200 g twarogu

300 g szprotek wędzonych

1/2 pęczka natki pietruszki

1/2 pęczka szczypiorku

1 łyżka soku z cytryny

1 łyżka masła

sól, pieprz

Do przygotowania tej przystawki najlepiej użyć podłużnej odmiany słodkiej papryki. Najpierw należy uciąć im “łebki” i oczyścić je z nasion. Następnie przygotowujemy nadzienie miksując twaróg i masło ze szprotkami. Ja odcięłam im ogonki i i głowy oraz wyjęłam kręgosłupy. Można też użyć szprotek lub sardynek w oleju. Do zmiksowanej masy dodajemy posiekaną natkę, szczypiorek, sok z cytryny, sól i pieprz i dokładnie mieszamy. Napełniamy wnętrza papryk i ustawione w pozycji pionowej (np. w garnku) wstawiamy do lodówki na przynajmniej 3 godziny. Po upływie tego czasu kroimy ostrym nożem w krążki.

Moją wersję przepisu dodaję do akcji Shinju Paprykujemy 2, codogara Faszerowany zawrót głowy oraz mojej Warzywa psiankowate 🙂

Na dzisiejsze śniadanko polecam Wam naleśniki z serem białym i borówkami amerykańskimi.

Ciasto naleśnikowe przygotowałam dzisiaj w dość dużej ilości, bo po południu będą jeszcze naleśniki wytrawne 🙂

Składniki na ciasto naleśnikowe (wyjdzie około 10 dużych naleśników):

600 ml mleka

2 łyżki wody mineralnej gazowanej

3 jajka

około 1,5 szklanki mąki

szczypta soli

oliwa do smażenia

Nadzienie na 5 naleśników:

200 g chudego sera białego

2 łyżki cukru

mała śmietana 10%

200 g borówek amerykańskich

Smażymy naleśniki. Ciasto musi mieć dość gęstą konsystencję. Każdy naleśnik smażymy na bardzo małej ilości tłuszczu – dosłownie na kropelce roztartej ręcznikiem papierowym. Gdy naleśniki są już gotowe zaczynamy ich nadziewanie. Przygotowujemy farsz z sera białego utartego ze śmietaną i cukrem. Smarujemy połowę każdego naleśnika serowym nadzieniem i posypujemy borówkami.

Następnie składamy na pół i jeszcze raz na pół. Tak złożone naleśniki przed podaniem podsmażamy jeszcze z dwóch stron na patelni.

Naleśniki mają bardzo ciekawy smak: słodko-kwaśny. Słodki dzięki serowi z cukrem, a kwaskowaty z uwagi na dodatek borówek. Smacznego!!!

Dodaję je oczywiście do akcji “Naleśnikowa sobota”  Slyvvi z bloga http://makaronirodzynka.blogspot.com/

A po południu zapraszam na naleśniki wytrawne z kiełbasą, serem, roszponką i pomidorami.