Jest wiele dań tradycyjnej polskiej kuchni, których nigdy nie przygotowywałam – tak było właśnie z kapustą z grochem. Byłam do niej nieco uprzedzona, bo zawsze jadłam ją w takiej niezbyt apetycznej postaci – z rozgotowanych grochem i zaprawioną mąką. Ja postanowiłam zrobić jej nieco inną wersję. Zapoznałam się wcześniej z przepisem Ewy Aszkiewicz z książki Kuchnia Polska, aby wiedzieć jakie dodać przyprawy: stąd w mojej kapuście z grochem pojawia się cząber i suszone grzyby.

KAPUSTA Z GROCHEM – BEZGLUTENOWA

Składniki:

1 kg kapusty kiszonej średniokwaśnej

400 g grochu całego łuskanego

2 cebule

2 liście laurowe

1 łyżeczka cząbru suszonego

1 łyżeczka majeranku

1/2 łyżeczki mielonego czarnego pieprzu

2 łyżki suszonych grzybów

2 łyżki klarowanego masła

1 łyżeczka soli do grochu

1. Dzień wcześniej przesypujemy groch do ok. 2 litrowego garnka, zalewamy wodą do 3/4 wysokości garnka i zostawiamy na noc pod przykryciem w chłodnym miejscu (nie w lodówce).

2. Następnego dnia odciskamy nieco kapustę, jeśli trzeba to nieco kroimy, aby łatwiej było nam ją później mieszać. Przekładamy do dużego garnka, zalewamy wodą, dodajemy 2 liście laurowe, mielone grzyby i gotujemy przez około 1,5 godziny na wolnym ogniu, z lekko uchyloną pokrywką.

3. Namoczony, napęczniały groch wstawiamy na kuchenkę, gdy kapusta gotuje się już godzinę (wody nie odlewamy, nie zmieniamy, gotujemy w tej co się moczył), dodajemy łyżkę soli oraz cząber, uzupełniany wodą jeśli potrzeba i gotujemy na wolnym ogniu około 30 minut, również z lekko uchyloną pokrywką. Ja nie lubię rozgotowanego grochu, ale można gotować do ulubionej konsystencji.

4. Podczas gdy kapusta i groch się gotują na patelni rozpuszczamy masło i smażymy na nim pokrojoną w kostkę cebulę.

5. Mieszamy razem groch z kapustą i cebulą. Jeśli wody z gotowania grochu jest za dużo, część odlewamy. Dodajemy pieprz i gotujemy jeszcze ok. 10 minut. Podajemy z karpiem smażonym.

Ach ta kuchnia skandynawska…naprawdę jestem nią zachwycona…każdy znajdzie w niej coś dla siebie…może to też dlatego, że jest nieco zbliżona do naszej polskiej, wczoraj pokazałam Wam dwa sposoby na śledzie, polskie przepisy są nieco podobne prawda? Dzisiaj przestawiam Wam wspaniały przepis na imprezową przekąskę – precelki.

Składniki:

375 g mąki żytniej

75 g margaryny

opakowanie drożdży suszonych (lub 50 g świeżych)

1 łyżeczka soli

2 łyżki kminku

1 szklanka mleka

jajko

1. Mąkę przesiać. Rozetrzeć w misce razem z margaryną.

2. Dodać drożdże, sól, 2 łykminek oraz letnie mleko.

3. Wyrobić ciasto na gładką masę.

4. Uformować wałek i podzielić go na 16 części – ja zrobiłam 2 razy więcej precelków z podanej ilości.

5. Ułożyć precelki na blasze wyłożonej papierem do pieczenia posmarowanym olejem (u mnie 2 blachy).

6. Pozostawić do wyrośnięcia do podwójnej objętości.

7. Posmarować roztrzepanym jajkiem, posypać kminkiem.

8. Piec 10 minut w temperaturze 250°C.

Przepis pochodzi z niezastąpionej Kuchni skandynawskiej T. Cichowicz-Porady.

Ostatnio wpadłam w trans przetworowy, ciągle tylko robię ogórki kiszone. W słoju 5 litrowym mieści się ich nieco ponad 2,5 kg. Ja zawsze kupuję profilaktycznie 3 kg i nie raz zostaje mi kilka ogórków. Postanowiłam zrobić coś nietypowego z ich udziałem. Na stronie ugotuj.to znalazłam przepis na mizerię w azjatyckim wydaniu, czyli sambol – potrawkę z ogórka ze Sri Lanki. Dokonałam kilku zmian i tak oto przedstawia się lista składników na 2 osoby.

Składniki:

kilka ogórków gruntowych

1/2 łyżeczki soli

1/2 szklanki mleka kokosowego

1 mała cebula

1 czerwona chilli

sok z 1/2 cytryny

1. Ogórki obieramy. Kroimy w cienkie plasterki, przekładamy do miseczki, obsypujemy solą i odstawiamy.

2. Po 30 minutach odsączamy wodę z ogórków.

3. Chilli pozbawiamy pestek i bardzo drobno siekamy (najlepiej w rękawiczkach). Cebulę kroimy w małą kostkę.

4. Mieszamy ogórki z chilli i cebulą, sokiem z cytryny i mlekiem kokosowym.

Z uwagi na znacząco zmieniający smak dodatek papryczki chilli danie to dodaję do mojej akcji Warzywa psiankowate 2012.

Dodaję tę potrawę również do akcji Mientablog Piekielna kuchnia.

Jeśli znudziło się Wam klasyczne purée ziemniaczane jako dodatek do obiadu, polecam Wam purée z kalafiora. Świetnie smakuje także podsmażone na patelni na drugi dzień.

Składniki:

1 średni kalafior bez głąba

4 ziemniaki

1/4 szklanki mleka

2 łyżki masła

1/2 łyżeczki soli

kilka gałązek koperku

Ok. 3 litrowy garnek napełniamy wodą do 2/3 wysokości, wstawiamy na gaz i zagotowujemy z dodatkiem soli. Do wrzącej wody wrzucamy obrane ziemniaki, gotujemy 8 minut. Następnie dorzucamy podzielonego na różyczki kalafiora – gotujemy razem z ziemniakami ok. 15 minut. Odcedzamy, odparowujemy. Dodajemy do garnka masło i mleko. Ubijamy razem na niezbyt gładką masę. Wykładamy na talerze i posypujemy posiekanym koperkiem. Purée z kalafiora idealnie smakuje z jajkiem sadzonym i mizerią.

Rzutem na taśmę w ostatnim dniu Festiwalu Kuchni Indyjskiej przygotowałam dzisiaj danie tejże oto kuchni. Miałam w planach nie tylko to, ale niestety jak zwykle za dużo sobie zaplanowałam…

Przepis pochodzi z książeczki Shehzad Husain Kuchnia indyjska (Wydawnictwo Olesiejuk), s. 150.

Składniki:

8 łyżek ciecierzycy

4 łyżki oleju rzepakowego

1/2 łyżeczki nasion gorczycy

1/2 łyżeczki nasion czarnuszki

4 suszone czerwone chili

450 g mrożonego szpinaku (lub z puszki)

1 łyżeczka imbiru w proszku

1 łyżeczka mielonej kolendry

1 łyżeczka mielonego kminu rzymskiego

1/2 łyżeczki soli

1/2 łyżeczki chili w proszku

2 łyżki soku z cytryny

1. Ciecierzycę należy moczyć przez całą noc. Następnie zalać nową wodą i gotować 30 minut z dodatkiem soli.

2. W drugim garnku rozgrzać olej, dodać nasiona czarnuszki i gorczycy, straki chili i smażyć 2 minuty. Następnie dodać szpinak, wymieszać i smażyć około 5 minut (jeśli jest zamrożony potrzeba dwa razy więcej czasu).

3. Do szpinaku dodać imbir, kolendrę, kmin oraz chili. Smażyć na małym ogniu jeszcze ok. 5 minut.

4. Do szpinaku dodać ciecierzycę i sok z cytryny. Wymieszać i podawać.

5. Można podać z jajkiem sadzonym.